تنها گریه کن

یا من یعطی من لم یسیله 

"حتی اگر کتاب را ننویسی، اصرار دارم بروی و برای یکبار هم که شده حاج خانم را ببینی."

این نقطه تنها چیزی بود که در موردش تردید نداشتم ؛ دیدار!

و خب واقعیت این است که نمی شود یک بار حاج خانم را بببینی و دوباره دلت هوایش را نکند و  قرار دومی نگذاری.

یک صبح زمستانی بود.میان کوچه های بلوار امین ، خانه شان را پیدا کردم و برای اولین بار در عمرم، با آغوش گرم یک مادر شهید مواجه شدم که فقط برای من باز شده بود...

تقریظ رهبر انقلاب برکتاب "تنها گریه کن"

                                                                      بسم الله الرحمن الرحیم

-با شوق و عطش، این کتاب شگفتی ساز را خواندم و چشم و دل را شستشو دادم. همه چیز در این کتاب، عالی است؛ روایت عالی، راوی عالی، نگارش عالی، سلیقه ی تدوین و گردآوری عالی، و شهید و نگاه مرحمت سالار شهیدان به او و مادرش در نهایت علو و رفعت...هیچ سرمایه ی معنوی برای کشور و ملت و انقلاب برتر از اینها نیست. سرمایه ی با ارزش دیگر، قدرت نگارش لطیف و گویایی است که این ماجرای عاشقانه ی مادرانه به آن نیاز داشت.  10 اسفند 1399

-از نویسنده جدا باید تشکر شود.