ما را دریابید !

خلاصه :

این روزها برای فرزندانتان خیلی سخت می گذرد.البته شما حق دارید چون نمی توانید درک کنید مدرسه نرفتن یعنی چه؟

به نام خدا
این نامه ای است از عمق دل سوخته ام برای پدر و مادر عزیزم.

پدرو مادر نازنینم سلام
این روزها برای فرزندانتان خیلی سخت می گذرد.البته شما حق دارید چون نمی توانید درک کنید مدرسه نرفتن یعنی چه؟
چون زمان شما حتی پنجشنبهها هم مدرسه ها باز بود!
زمان شما که هوا آلوده نمی شد!
زمان شما پنجشنبه ها برف می آمد که فردایش جمعه باشد و خدای نکرده به خاطر یخبندان مدرسه تعطیل نشود!
زمان شما اگر انتخابات هم بود آدم بزرگ ها تند تند رای ها را می شماریدند تا شنبه صبح شما سر حال سر کلاس باشید...

اما....
اما اگر میدانستید این روزها و ساعت ها برای ما چقدر سخت می گذرد حتما به ما کمک میکردید تا با آرامش این سختی را بگذرانیم!

مادر عزیزم؛
باور کن من می دانم که خانه تکانی چقدر مهم است و حتی دوست دارم در این کار کمکتان کنم. اما آیا اگر خانه تکانی نکنیم هیچ وقت سال نو به خانه ی ما نمی آید؟؟؟
خودمانیم ها !خانه تکانی چه قوانین سختی دارد!
خیلی سخت است که هم مدرسه نرویم، هم به یخچال نزدیک نشویم چون تازه تمیز شده....
به کمدها دست نزنیم چون تازه مرتب شده، با عروسک ها بازی نکنیم چون تازه از ماشین لباس شویی بیرون آمده اند....
به دستشویی نرویم چون تازه ضد عفونی شده...
میوه نخوریم چون ممکن است کرونایی باشد...
بالا و پایین نپریم چون همسایه ها اعصاب ندارند ...

روی مبل صاف بنشینیم چون رومبلی ها تازه از وایتکس بیرون آمده اند...
پس چه کار کنیم؟؟

شاید اگر شما مدتی خانه تکانی را عقب بیاندازید یا سرعت آن را کم کنید اولادهایتان شادتر شوند! و کمی هم به حال دل ما فکر کنید و مطمئن باشید سال نو هم سر وقت به منزل ما خواهد آمد!
چه خوب میشد اگر این روزها اجازه داشتیم راحت تر در تمام فضای اتاق بازی کنیم؛مثلا برای خودمان زیر میز ناهار خوری غار درست کنیم و با تمام بالشت ها یک قایق کوچک بسازیم وسط سالن پذیرایی..
اگر میشد اجازه میدادید راحت تر با وسایل بی خطر آشپزخانه بازی کنیم و گاهی در یخچال سرک بکشیم آن وقت شاید با چیزهایی که خودمان دوست داریم سالاد درست کنیم... خرما... گوجه... خیارشور... ماست چکیده... و برای ناهار همه باهم بخوریم وای... به به!
چه خوب میشد راحت تر عروسک هایمان را به حمام ببریم و آنها را بشوریم و بعد با قیچی موهای شان را کوتاه کنیم ....هییچ اشکالی ندارد...باور کنید...

اجازه بدهید این روزها بیشتر با قیچی و کاغذ کار کنیم! لباس های کهنه را در اختیارمان بگذارید تا دکمه هایشان را بکنیم و با قیچی آنها را برای عروسک هایمان کوتاه کنیم! چه خوش میگذرد...

پدر عزیزم؛
هیچ میدانستید طبق تحقیقاتِ چینی ها، در فاصله ی اخبار ساعت ۲۰ شبکه شش تا ۲۰:۳۰ شبکه ی دو تعداد مبتلایان به کرونا افزایش پیدا نخواهد کرد! ؟

پس لطفا فقط یک اخبار را برای گوش دادن انتخاب کنید و اجازه بدهید تلویزیون بیچاره کمی برای ما کارتون پخش کند!
اینکه شما همه اش دارید اخبار کرونایی می بینید ما نگرانتر میشویم، دلشوره میگیریم! ما دلشوره بگیریم بهتر است یا اینکه برای صد و پنجاهمین بار با خواهر کوچکم آنه شرلی با موهای قرمز ببینیم؟
می دانید هر بار که من کارتون های شبکه ی پویا را می بینم افق های تازه ای از زندگی پیش چشمم باز می شود؟باورتان نمیشود؟ باور کنید...
مرا از رسیدن به این افق ها محروم نکنید...

همچنین تحقیقات چینی ها نشان میدهد کرونا ویروس و حتی ۱۵۰ مدل ویروس دیگر به خانه هایی که اعضای خانواده در آن با هم منچ بازی، نقطه بازی، اسم فامیل، مار پله و گل یا پوچ بازی می کنند، نزدیک نمی شوند...
پس من منتظرم که باهم بازی کنیم..

ممنونم که حرفهایم را مثل همیشه گوش دادید و نامه ام را تا انتها خواندید... و میدانم شما هم دلتان میخواهد بیشتر این روزها هوایمان را داشته باشید.
من هم قول میدهم دختر خوبی برایتان باشم تا به من افتخار کنید.
امیدوارم این روزهای سخت به زودی تمام شود.