محتوای درسی
مناسب همه ی دانش آموزان
ماجراهای خانواده ی ۱+۳ قسمت دوم
خلاصه :
داستانی برای همه دانش آموزانقسمت دوم
خبر تلخ و تکان دهنده بود. یک بیماری عجیبی در دنیا آمده بود که همه را مجبور می کرد در خانه های شان بمانند. ما دور هم نشسته بودیم و داشتیم فکر می کردیم آیا این بیماری به ماه رسیده است یا نه!
مامانم گفت: فکر نمیکنم کویید به ماه برسد. چون این جور بیماری ها مخصوص زمین است نه فضا!
من با دلیل علمی ثابت کردم که چون کویید سنگین است پس نمیتواند توی هوا بچرخد و حتی از طبقه ی همکف هم نمیتواند به طبقه ی اول برود ! چه برسد به اینکه برود ماه!
بابایم گفت: آفرین دختر باهوشم! و همان طور که اشک می ریخت با صدای لرزان گفت: من همیشه به تو افتخار میکنم.
داداشم لب و لوچه اش را کمی بالا و پایین کرد و تا آمد از خودش تعریف کند ، مامانم گفت: حالا چه کنیم؟ من به همه ی فامیل گفته ام که می خواهیم برویم ماه ! آبرویمان می رود که....!
بابایم گفت: نگران نباش! این کوییدی که من میشناسم تا یکی دو هفته ی دیگر از ایران می رود طرف غرب. چون از شرق شروع شده و الان به ما رسیده ، دوهفته اینجا می ماند و وقتی خیالش راحت شد که ما اهل رعایت پروتکل های بهداشتی هستیم و عید به شمال نمی رویم، حرکت خودش را به سمت غرب آغاز می کند. آن وقت است که می توانیم با خیال راحت برویم ماه !
مامانم نفس راحتی کشید و گفت: پس چمدان هایتان را باز نکنید و همین جور که در خانه هستید پروتکل ها را خیلی خیلی رعایت کنید.
داداشم گفت: مامان ! با خودمان غذا هم می بریم؟ چون آنجا که رستوران ندارد! مغازه هم ندارد!
مامانم گفت: تو مگر درس و مشق نداری بچه؟!
ولی من احساس کردم که مامانم تازه آن موقع یادش آمده بود که اصلا به مسئله ی خورد و خوراک ما در ماه فکر نکرده است.
بابایم گفت: چندتا کنسرو لوبیا بادمجان و کشک بادمجان و میرزاقاسمی می بریم و در راه هم چندتا بربری تازه میگیریم . خیلی آنجا مزه می دهد!
من گفتم: بابا جان در فضا باید غذاهای سبک تر بخوریم و گرنه خیلی خیلی اذیت می شویم.
بابایم در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود، با صدای لرزان گفت: من همیشه به تو افتخار میکنم دخترم!
خلاصه ما چند روزی در خانه ماندیم و مشغول رعایت کردن پروتکل ها بودیم و لحظه شماری میکردیم تا کویید برود که تازه متوجه شدیم ای بابا ! مدرسه ها در ظاهر تعطیل هستند اما در باطن با انرژی اتمی نهفته مشغول کار کردن و کارکشیدن از دانش آموزان عزیز و محترم می باشند....
ادامه دارد...