دردانه سه ساله

خلاصه :

ویژه برنامه هیئت نورالائمه شهادت حضرت رقیه (س)

در خرابه‌ای تاریک…
دختری سه‌ساله، با گونه‌هایی کبود،
با چشمانی که هنوز سوگ پدر را باور نکرده بود،
فقط یک واژه را زمزمه می‌کرد: «بابا…»

حضرت رقیه (سلام‌الله‌علیها)
دردانه‌ای مظلوم،
سه‌ساله به اسارت‌رفته‌ی امام حسین (ع)،
زخمی که نه‌تنها از تازیانه و خاکستر، که از سکوت زمانه، هنوز بر پیکره‌ تاریخ مانده است.

و امسال…
در روز شهادتش،
حرمش زائر نداشت…
چراغ نداشت…
دست کوچکی نمانده بود که ضریحش را در آغوش بگیرد…

اما در همین روزهای تلخ،
در دل تابستانی از جنس اقتدار،
دختران متوسطه یک نورالهدی تزکیه،
در هیئت نورالائمه گرد هم آمدند…
با چشمانی بیدار و دل‌هایی روشن،
نه‌فقط برای عزاداری،
که برای تجدید عهد…
تا بگویند:
ما رقیه را فراموش نمی‌کنیم،
نه او را، نه هیچ کودکی را که زیر آوار ظلم و آتش،
بی‌پناه پر کشید.

شام، فقط آن خرابه نبود…
شام، می‌تواند هرجایی باشد که اشک کودکی در تاریکی نادیده گرفته می‌شود.

و ما آمدیم تا رقیه را بهانه کنیم،
برای دیدن همه‌ی کودکانی که هنوز،
در خرابه‌های این جهان، “بابا” صدا می‌زنند…

السلام علیکِ یا رقیه بنت‌الحسین (س)
و سلام بر تمام کودکان شهید
در خرابه یا خانه،
در شام، غزه یا تهران،
سلام بر مظلومیت…
و سلام بر بیداری.